“De kennis, die daartoe op museale wijze wordt verzameld, beheerd, behouden instandhouding van het historisch Ramtorenschip Buffel en haar collectie voor Hellevoetsluis en Nederland, op basis van een collectie met bijbehorende en gepresenteerd.”

Deze collectie en kennis wordt primair ingezet om de historische marine beleving aan te bieden aan een breed publiek op een educatief verantwoorde wijze. De daarvoor noodzakelijke werkzaamheden worden vooralsnog uitsluitend voornamelijk door vrijwilligers verricht en bestaan deels uit:

• het openstellen voor het publiek van het Ramtorenschip Buffel als waardevol maritiem cultureel erfgoed binnen de historische vesting van Hellevoetsluis;
• het Ramtorenschip Buffel open te stellen voor excursies en bezoekend publiek in de breedste zin van het woord;
• het Ramtorenschip Buffel en haar collectie beschikbaar te stellen voor studie en onderzoek naar maritiem erfgoed.

De geschiedenis van de “Buffel”, wordt in twee marine perioden uitgesplitst, t.w:

• 1868 – 1896; Oorlogsschip (2e klasse) voor de Nederlandse kustverdediging.
• 1896 – 1974; Opleiding-, en logementschip ( 1896 – 1920 in Hellevoetsluis).
• 1974 – heden; Museumschip (2013 – heden in Hellevoetsluis).

Een belangrijk deel van de geschiedenis (1896 – 1920) is onderdeel van de collectie en wordt zichtbaar gemaakt middels objecten in eigendom van de stichting Ramtorenschip Buffel en in bruikleen gegeven objecten en documenten. Hiervoor worden overeenkomsten gesloten met andere musea (o.a. Maritiem museum Rotterdam, Stads museum Hellevoetsluis en particuliere verzamelaars).

Stichting Ramtorenschip Buffel streeft naar de status van geregistreerde museum, dat de geschiedenis van de Buffel bewaart op basis van een collectie met bijbehorende kennis, die daartoe op museale wijze wordt verzameld, beheerd, behouden en gepresenteerd.

Stichting Ramtorenschip Buffel verzamelt objecten, die binnen deze doelstelling vallen. Objecten dienen een relatie te hebben met de geschiedenis van historische marine opleidingsschepen in Nederland. De geschiedenis van opleidingsschepen in Nederland heeft zich afgespeeld tussen 1880 en 1974. Deze geschiedenis ligt dus achter ons. In tegenstelling tot andere maritieme musea kunnen bij de Buffel daarom in de toekomst beperkt objecten die in directe relatie liggen tot de periode als opleidingsschip worden toegevoegd aan het verzamelgebied.

Deze collectie en kennis wordt primair ingezet om een authentieke maritieme historische beleving aan te bieden aan een breed publiek op een educatief verantwoorde wijze. De werkzaamheden worden voornamelijk door vrijwilligers verricht. Daar waar wenselijk en financieel mogelijk worden niet vrijwilligers ( professionals) ingezet.

De activiteiten van de Stichting Ramtorenschip Buffel komen voort uit deze missie. Vrijwel alle objecten worden verzameld met het doel ze naar hun functionele authenticiteit thematisch in te zetten. Met andere woorden, alle objecten worden beheerd met het doel ze in het museumschip te presenteren. Gelet op de ruimtelijke beperkingen binnen en op het schip worden ook tentoonstellingen en presentaties verzorgd in samenwerking met andere museale organisaties. O.a. met het Stadsmuseum Hellevoetsluis, de Stichting Vestingeiland Holland, de Stichting Ontwikkeling & Exploitatie Museumkwartier Hellevoetsluis en de Stichting Historyland in Hellevoetsluis.

De Stichting Ramtorenschip Buffel neemt een belangrijke positie in ten opzichte van vergelijkbare musea en toeristische organisaties in Nederland. De manier waarop de Stichting Ramtorenschip Buffel zich presenteert is uniek in ons land. Het schip is het oudste, nog bestaande voorbeeld van de overgang van hout-, naar ijzer gebouwde stoomvaartuigen binnen de Nederlandse zeemacht. Deze is na het Ramtorenschip Schorpioen in Den Helder als hoogste gewaardeerd. Bovendien is het museumschip historisch gezien het meest volledig Ramtorenschip zowel qua exterieur als interieur. Uit deze bouwperiode zijn er slechts drie van dit type ramtorenschepen, wereldwijd behouden gebleven. (Buffel, Schorpioen en Huascar in Peru).
Een korte analyse van het collectiebeleid bij de stichting Ramtorenschip Buffel laat een aantal spanningsvelden zien:

• Spanning met authenticiteit in vergelijking met niet drijvende musea, m.b.t. nauwkeurigheid bij reconstructies en restauraties in relatie tot het oorspronkelijke scheepsontwerp.
• Spanning met het inwonersbelang van de vesting, waarbij uitstraling van het schip overheerst en functionele authenticiteit moet worden gewaarborgd (voorbeeld; plannen voor dek overkapping).
• Spanning met hedendaagse wet- en regelgeving versus de authentieke staat van het museumschip en de objecten (voorbeeld; historische wapens).

De Stichting Ramtorenschip Buffel kent enige overlap in het verzamelgebied met andere musea. Delen van de collecties vinden we ook in het Marine museum in den Helder, het Maritiem Museum in Rotterdam en in mindere mate bij het Scheepvaartmuseum in Amsterdam en het Nationaal militair museum in Soesterberg. Daarnaast is er een beperkte overlap in het verzamelgebied als het gaat om meer lokale historische gebruiksvoorwerpen en informatie die de Buffel in haar collectie heeft. Dergelijke collecties vinden we bijvoorbeeld in het Stadsmuseum Hellevoetsluis.